Zorg je óók nog voor jezelf?

Deze vraag lijkt op het eerste gezicht vriendelijk.
Maar voor veel mantelzorgers voelt het als een klap in het gezicht.
Want wanneer dan? Hoe dan? Waar dan?
Je bent al blij als je even rustig kunt douchen.

Toch stel ik diezelfde vraag regelmatig.
Niet om je te wijzen op wat je niet doet.
Maar om je te helpen zoeken naar wat nog wél kan.

Zelfzorg is geen luxe

Het woord ‘zelfzorg’ roept soms beelden op van een dag naar de sauna.
Maar daar gaat het niet om.
Zelfzorg is: even ademen. Een boterham eten zonder haast. Zeggen “nu even niet.”
Een kwartier wandelen, een podcast luisteren, iets doen wat jóu opraapt.

Waarom het zo belangrijk is?

Omdat zorgen voor een ander niet vol te houden is als je jezelf vergeet.
Ik zie het dagelijks in mijn werk als EVV’er:
mantelzorgers die te lang zijn doorgegaan.
Die slapeloze nachten hebben, buikpijn van stress.
Die zeggen: “Ik ben mezelf kwijt.”

Kleine dingen maken groot verschil

• Een vaste ochtendwandeling van 10 minuten
• Eén avond in de week waarop je niets hoeft
• Iemand die je af en toe écht even spreekt, zonder oordeel
• Schrijven wat je voelt — of het uitspreken, bij mij

Jij mag óók bestaan in dit verhaal

Dat is misschien wel de belangrijkste boodschap.
Zorg draait niet alleen om degene met dementie.
Het draait ook om jou. Om hoe jij overeind blijft.

Wil je samen kijken wat jou kan helpen?

Ik help je daar graag bij. Niet pas als het misgaat, maar juist ervoor.
Zodat je met minder schuldgevoel en meer adem door deze fase kunt.

Laat het niet oplopen.
Plan een vrijblijvend gesprek via:
www.judithbouw.nl/contact

Volgende week op het blog:

“Mijn moeder wil niet meer eten”
In het volgende blog deel ik tips over wat je kunt doen als je ouder met dementie eten weigert — en hoe je ermee omgaat zonder strijd of paniek.

Afsluitende noot

Ook jij verdient aandacht.
Gun jezelf een kwartiertje rust — gewoon even samen sparren over jouw situatie.
Plan je gratis gesprek wanneer het jou past.