Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Grenzen aangeven
Grenzen aangeven. Wat zijn jou grenzen en hoe geef je ze aan?
Grenzen aangeven is iets lastigs de grens ligt bij iedereen anders en verandert ook per persoon en tijdstip, moment wanneer het gebeurd.
Wat grenzen zijn, is voor iedereen persoonlijk, tegelijkertijd is er een echte scheidingslijn tussen wat wel en wat niet kan. Hoe herken je als de ander over jou grens is gegaan. Wanneer jij zelf of iemand anders over deze lijn is over gegaan ervaar je dat door:
-je neemt het werk mee naar huis,
-je blijf er aan denken,
-het komt op verschillende onverwachte momenten op,
-je kan het gevoel niet wegdrukken,
-het verstoort je slaap
Hoe kom het dat zorgverleners vaak over hun eigen grenzen heen gaan? Jij als zorgverlener kan een cliënt op de eerste plaats zetten. Het gevolg is dat je een gedeelde eerst plaats krijgt, je bent dan beide een verliezer er is geen duidelijke winnaar. Wanneer jij de cliënt op de eerste plaats zet ben jij automatisch tweede en geen recht op…. Wanneer jij jezelf op de eerste plaats zet en de cliënt zet zichzelf ook op de eerste plaat. Dan heb je respect voor elkaar. Jij neemt de regie over je eigen leven weer op. Je help en ondersteund de cliënt om zijn eigen regie te nemen in zijn proces.
Compassie voor zorgverleners. Mantelzorgers of omstanders die over jouw grens heen gaan. Bij mantelzorgers gebeurd het vaak dat ze over de grens van zorgverleners heen gaan, ze verdoezelen hun gedrag onder de mantel van liefde en vinden dat jij ze professioneel te woord moet staan. Dat wat ze zelf niet kunnen of niet gedaan krijgen bij hun hulpbehoevende medemens moet jij dan maar oplossen. Als het jou dan wel lukt, kan het zijn dat ze zich afgewezen voelen door hun hulpbehoevende. Vandaar uit reageren ze dan met een emotie van een behoefde die niet vervuld word.
Behoefte aan erkenning, een cliënt of mantelzorger kan soms jou goede zorg als betutteld ervaren en gaat in verweer waardoor jij je weer beledigt voelt. Deze cirkel kan je alleen doorbreken als je bewust met jezelf bent. Kijk wat er gebeurd. Welke gevoelens, voel je?
Je cliënt zegt dat je hem betuttelt. Als je dit quasi gevoel als betuttelt uitzoekt kan het zijn dat mogelijke gevoelens: boos, bang, verdrietig, gefrustreerd, gespannen, verontrust bedoelt word. Waarschijnlijk heeft je cliënt alleen behoefte aan autonomie, erkenning, privacy of bevestiging.
Het is belangrijk wat jij als zorgverlener doet en weet wat het bij jezelf teweeg kan brengen. Soms ben je zo druk met helpen, terwijl er geen hulp gevraagd word.
Hoe voorkom je dat jij de ander toestaat om over jouw lijn te gaan. Hoe hou je je eigen autonomie. De behoefte om contact te maken met de ander is begrijpelijk, het is ook belangrijk dat je contact met jezelf hebt. Hoe maak je contact met je zelf, heb respect voor jezelf, luister naar je zelf, jij bent de enige die begrijpt wat je nodig hebt.
Soms is het fijn om te onderzoeken welke quasi gevoel er speelt en welke mogelijke gevoel daar onder zitten. Dan kan je ook zien welke behoefte er is waar je dan op kan inspelen. Bij geweldloze communicatie leer je hoe je dit kan inzetten, vind je het fijn om daar over te lezen dan is een boek over geweldloze communicatie een aanrader.
Vind je het fijner om een plan te maken hoe jij persoonlijk het beste geholpen kan worden dan kan je een vrij blijvend gesprek aanvragen hoe wij jou kunnen helpen.
Bij paardencoaching kan je onderzoeken en oefenen hoe jij je grenzen kan aangeven bewaken.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.